Navigation

Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

«Πέτρες στις τσέπες του» της Μαρί Τζόοουνς

Κυριακή 1 Οκτωβρίου στο Θέατρο Αριστοτέλειον έπεσε η αυλαία της θεατρικής παράστασης «Πέτρες στις τσέπες του» . Μια ταξική μαύρη κωμωδία της Μαρί Τζόουνς με πρωταγωνιστές τους Μάκη Παπαδημητρίου και Γιώργο Χρυσοστόμου, οι οποίοι χαρίζουν απλόχερα δόσεις γέλιου στο κοινό. Μια ιδιαίτερη παράσταση από το πρώτο λεπτό που βρίσκονται επί σκηνής οι ηθοποιοί, αφού κάνουν μια προθέρμανση παίζοντας μπάσκετ με βασιλιά των σουτ το Μάκη Παπαδημητρίου. Το σκηνικό είναι αρκετά απλό, σε άσπρο χρώμα και θυμίζει παιδικό σκίτσο.
Ο Μάκης και ο Γιώργος υποδύονται δυο Βορειοιρλανδούς κομπάρσους που προσπαθούν να αναδειχθούν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Ο ένας επιθυμεί να γίνει πρωταγωνιστής και να ξεφύγει από τη μοίρα όλων των συντοπιτών του, ενώ ο δεύτερος ονειρεύεται το σενάριό του να γίνει ταινία. Μέσα από ένα κυνήγι επιθυμιών προβάλλεται ο κίβδηλος και καπιταλιστικός κόσμος της Αμερικής και των φώτων του Hollywood σε αντίθεση με τη βουκολική ιρλανδική ύπαιθρο και τον πόθο των νέων αρχικά να γίνουν κομπάρσοι σε αμερικανικές παραγωγές και στη συνέχεια να φύγουν στην Αμερική για πάντα. Οι δυο ηθοποιοί υποδύονται όχι μόνο τους δυο κομπάρσους που πρωταγωνιστούν στο συγκεκριμένο κείμενο  αλλά και το σκηνοθέτη της ταινίας, τους βοηθούς παραγωγής, την πρωταγωνίστρια της ταινίας, το φύλακα και αρκετούς ντόπιους συναδέρφους και συγγενείς, κομπάρσους στην ιστορία της παράστασης. Με όπλα τον αυτοσχεδιασμό, τη θεατρικότητα, τη δραματικότητα, την κινησιολογία, το χιούμορ, το ταλέντο, τη χημεία των δυο τους και τις αλλαγές στη χροιά των φωνών τους ξετυλίγονται με επιτυχία όλοι οι χαρακτήρες περνώντας άλλοτε αισιόδοξα και άλλοτε ρεαλιστικά και επίκαιρα μηνύματα για το αν ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει τους στόχους του ανεξάρτητα από τις καταβολές του ή αν όλοι οι άνθρωποι ακολουθούμε μια προδιαγεγραμμένη πορεία και κανείς δεν μπορεί να παρεκκλίνει .
Είναι μια παράσταση με σύγχρονη ματιά και αρκετά έντεχνα επιχειρεί να αναπαραστήσει την προσπάθεια του ανθρώπου να ακολουθήσει το πάθος του, την ανάγκη του να ξεφύγει από τα πλαίσια της κοινωνικής του τάξης, την αποτυχία του και το θάρρος να συνεχίσει όσο ουτοπική και αν φαντάζει η απόφασή του.

Σενάριο: Μαρί Τζόουνς
Σκηνοθεσία: Γιώργος Χρυσοστόμου, Μάκης Παπαδημητρίου
Πρωταγωνιστούν: Μάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Χρυσοστόμου
Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού

                                                             γράφει η Νικολέττα, Φιλόλογος

Σάββατο 7 Μαΐου 2016

ΟΙ «ΙΕΡΕΣ» ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Με αφορμή κάποιες «καλοπροαίρετες» δηλώσεις τη Μεγάλη Βδομάδα και συγκεκριμένα τη Μεγάλη Παρασκευή γράφω αυτό το κείμενο, για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις.
Όλοι μας τη Μεγάλη Παρασκευή ενημερωθήκαμε πως ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας καταράστηκε δημοσίως όσους δε νήστεψαν και έφαγαν κρέας. Μα πόσο γελοίοι μπορούν να αποδειχθούν κάποιοι άνθρωποι που έχουν εξουσία; Ποιοι νομίζουν ότι είναι; Τι πιστεύουν; Ότι έχουν το αλάθητο όπως ο Πάπας;
Από τις εναπομείνασες θρησκευτικές γνώσεις του σχολείου δε θυμάμαι να είναι γραμμένο σε κανένα ιερό βιβλίο η ρητή απαγόρευση της βρώσης κρέατος τη Μεγάλη Βδομάδα. Θέλω να πιστεύω πως όταν γίνει η Δευτέρα Παρουσία, δε θα κριθούμε βάσει των διατροφικών μας συνηθειών αλλά βάσει των πράξεων με αντίκρισμα και της ηθικής μας συμπεριφοράς. Στην τελική ποιος επιλέγει τους εκπροσώπους του Θεού στη γη; Είναι πράγματι θεόσταλτοι; Ο ρόλος τους κανονικά δε θα έπρεπε να είναι αυτός του δασκάλου, του οδηγού, του συμβουλάτορα, του παρηγορητή; Είναι επικριτές και υποκριτές! Οι άνθρωποι αυτοί που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση ενός ταπεινού, απλού και ενάρετου βίου εν’ αντιθέσει δε δύνανται να αποχωριστούν το life style ούτε να απαρνηθούν ως κοινοί θνητοί την προβολή, τα ολόχρυσα ρούχα και «στέμματα». Ποταποί, φιλοχρήματοι και υπερφίαλοι που σκανδαλίζουν με οικονομικά και ερωτικά σκάνδαλα και που αρνούνται να φορολογηθεί η περιουσία της Εκκλησίας, λες και ο Χριστός δεν είπε ποτέ «ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι ».Εξαιτίας τους πολλοί νέοι που αμφισβητούν και διαβάζουν τις αλήθειες της πίστεως με κριτική ματιά χωρίς να παπαγαλίζουν μασημένη τροφή όπως οι προηγούμενες γενιές, απομακρύνονται από τον Οίκο του Θεού έχοντας σιχαθεί τους εκπροσώπους του Χριστιανισμού. Το γεγονός αυτό είναι πολύ λυπηρό, γιατί έχουμε μια θρησκεία αγάπης και δε βρισκόμαστε σε κάποιο talent show, όπου μια κριτική επιτροπή ούσα στο απυρόβλητο να λύνει και να δένει. Ντροπή τους! Αλήθεια, υπάρχει Θεία Δίκη; Γιατί ο Θεός δεν τους τιμωρεί; Γιατί εμείς δεν μπορούμε να τους γκρεμίσουμε από τα ψηλά τους βάθρα, όπου ατενίζουν ως νεφεληγερέτες το ποίμνιο που κοροϊδεύουν και καταδυναστεύουν;
Εύχομαι κάποια στιγμή να σταματήσει να λειτουργεί αυτό! Εύχομαι από ανθρώπους σάπιους να αφαιρεθεί κάθε εξουσία και στη θέση τους άνθρωποι με όραμα και διευρυμένους ορίζοντες να αναλάβουν τα ηνία και να βοηθήσουν τους πιστούς ανιδιοτελώς αυτές τις δύσκολες εποχές. Δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουν. Είναι πνευματικοί άνθρωποι που σε καιρούς Μεσαίωνα οφείλουν να είναι φάρος ελπίδας και γνώσης! Άραγε, αυτό θα συμβεί ποτέ;
                                                                

                                                                    γράφει η Νικολέττα, Φιλόλογος

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Βραχιολάκι Μάρτης


Φτιάξ'το μόνος σου!


Το μαρτιάτικο βραχιολάκι αποτελεί μια παράδοση που κρατά από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Για το φετινό Μάρτη θα αφήσουμε στην άκρη την παραδοσιακή πλεξούδα ή τη στριφτή κλωστή δεμένη γύρω από το χέρι και θα επιχειρήσουμε κάτι διαφορετικό και πιο προσωπικό.


Θα χρειαστούμε:
1 άσπρη κλωστή
1 κόκκινη κλωστή
1 καρφίτσα 
1 ψαλίδι


Κόβουμε ένα μεγάλο κομμάτι κλωστής και πιάνοντας τις άκρες του, το τυλίγουμε στη μέση και έπειτα ξανά και ξανά στη μέση, μέχρι να έχουμε μια παχιά δεσμίδα κλωστών, η οποία πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 ½ φορές ίση με τη διάμετρο του καρπού μας (ο περιορισμός μας αυτός μπορεί να γίνει ο αρχικός μας μπούσουλας, για να δούμε πόσο μεγάλο κομμάτι κλωστής θα κόψουμε, π.χ 5 φορές την απόσταση αυτήν)















Φτιάχνουμε με τον ίδιο τρόπο άλλες 3 δεσμίδες κλωστής, ώστε να έχουμε 2 κόκκινες και 2 άσπρες. Στη συνέχεια περνάμε την καρφίτσα μέσα από τη θηλιά που σχηματίζουν οι κλωστές και τις στερεώνουμε σε ένα κομμάτι υφάσματος (ρούχο, μαξιλάρι ή ό,τι άλλο), όπως φαίνεται στην εικόνα.



Ξεκινάμε να πλέκουμε τις κλωστές μεταξύ τους. Περνάμε την τελευταία δεξιά πάνω από την προτελευταία δεξιά και την τελευταία αριστερά κάνω από την προτελευταία αριστερά και πάνω από την επόμενή της. Επαναλαμβάνουμε ως το τέλος.



Στην αρχή θα σας φανεί χαλαρό αλλά μην απογοητεύεστε. Σε μερικές σειρές θα μορφοποιηθεί και τραβώντας απαλά, θα έχετε την επιθυμητή όψη.



Τελειώνοντας κάνουμε έναν κόμπο. Σχηματίζουμε μια θηλιά στο δάχτυλό μας, περνάμε μέσα της την άκρη της κλωστής και τραβάμε.







Με ένα κομμάτι κλωστής κάνουμε έναν άλλο κόμπο και στο άλλο άκρο του βραχιολιού, ενώ αυτό είναι στερεωμένο στο ύφασμα. Για μεγαλύτερη σταθερότητα κάνουμε 2 - 3 διαδοχικούς κόμπους, τον έναν πάνω στον άλλον. Κατόπιν, κόβουμε ομοιόμορφα τις άκρες με το ψαλίδι.
















Στο σημείο αυτό έχουμε τελειώσει το βασικό βραχιολάκι. Μπορούμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και να το διακοσμήσουμε με γυάλινες ή μεταλλικές χάντρες, μονογράμματα, ματάκια και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
 













Ελπίζω να σας άρεσε ο διαφορετικός Μάρτης μου και να επιχειρήσετε σύντομα να φτιάξετε το δικό σας ξεχωριστό Μάρτη. Περιμένω με χαρά τα αποτελέσματα στο mail μου: annapapng@gmail.com. Καλή σας επιτυχία!

                                                       γράφει η Άννα, Νομικός

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Αγγέλα 

του Γιώργου Σεβαστίκογλου

Μονή Λαζαριστών - ΚΒΘΕ

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνικά - Κοστούμια: Κέλλυ Βρεττού
Μουσική σύνθεση: Μπάμπης Παπαδόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θάνος Φερετζέλης
Βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου: Χρύσα Σερδάρη
Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου
Παίζουν αλφαβητικά: Κατερίνα Αλέξη (Αγγέλα), Έφη Δρόσου (κυρία Παπά), Χρύσανθος Καγιάς (Αστυνομικός), Σοφία Καλεμκερίδου (Άννα), Νίκος Κολοβός (γιατρός), Πέλα Μακροδημήτρη (Φανή), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Στράτος), Γιολάντα Μπαλαούρα (η κυρία της Φανής), Σταυριάννα Παπαδάκη (Νέρα), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Μένιος), Μιχάλης Συριόπουλος (Λάμπρος), Γιώργος Σφυρίδης (κορυφαίος Εϊβαλάδων), Θάνος Φερετζέλης (γκαρσόνι), Μαρία Χατζηιωαννίσου (Γεωργία)
Συμμετέχουν επίσης: Πηνελόπη Βασιλείου, Χρήστος Διαμαντούδης, Ελένη Ζιάννα, Γιάννης Καράμπαμπας, Μαρία - Ελένη Κούζου, Σταυρούλα Κουλούρη, Γιώργος Μάντζιαρης, Νίκος Μήλιας   

Γυρνάμε πίσω το χρόνο.1950!Σε ένα πλουσιόσπιτο της Αθήνας μια υπηρέτρια, η Τασία, αυτοκτονεί και κανείς δε γνωρίζει την αιτία του θανάτου της ή μάλλον όσοι γνωρίζουν, σιωπούν. Στη θέση της Τασίας θα προσληφθεί η Αγγέλα, ένα κορίτσι που έρχεται από το χωριό της κουβαλώντας τα αγκάθια της, για να δουλέψει ως υπηρέτρια. Στην ταράτσα του σπιτιού συναντιέται με άλλες υπηρέτριες, όπου λένε τα όνειρά τους, τους καημούς τους. Παλεύουν να ξεχάσουν ό,τι τους βασανίζει και να ζήσουν μια καλύτερη ζωή. Κυρίαρχο ρόλο στις ζωές τους και στις σύντομες συζητήσεις τους στην ταράτσα παίζει και ο έρωτας, ο έρωτας που την εποχή εκείνη αποτελούσε ταμπού. Οι φτωχές κοπέλες πρέπει να διαφυλάξουν την τιμή τους, την αξιοπρέπειά τους και να μην πέσουν στα δίχτυα της γοητείας επιτήδειων που θα τις παραπλανήσουν. Γιατί στην περίπτωση της Τασίας, της υπηρέτριας που αυτοκτόνησε ο έρωτας ήταν καταστροφικός αλλά για την Αγγέλα είναι κινητήριος δύναμη που θα την οδηγήσει στην αλήθεια και στην εξιχνίαση της αυτοκτονίας της Τασίας με τη βοήθεια του Λάμπρου, του αδερφού της νεκρής, του αγαπημένου της.
Μια λαϊκή τραγωδία, ένα έργο ηθογραφικό που μας περιγράφει συνήθη φαινόμενα της εποχής εκείνης και συμπεριφορές λίγο μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ερμηνείες που φωτίζουν την ψυχοσύνθεση φτωχών ανθρώπων που δεν αντέχουν τη φτώχεια, την αδικία, που θέλουν διακαώς να πολεμήσουν για τις αξίες και την ελευθερία τους. Στο τέλος η γεύση που αφήνει το έργο αυτό στους θεατές είναι πικρή, γιατί το μήνυμα, το επιμύθιο που αντανακλά η παράσταση είναι πως όσο και να θέλεις να κυνηγήσεις την αλήθεια και να δικαιωθείς, πάντα τα εμπόδια θα σε σταματούν! Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα του!

                                                        γράφει η Νικολέττα, Φιλόλογος
                                                                 



Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Μια ταινιοπρόταση και μια θεατροπρόταση

Το κορίτσι από τη Δανία

Σκηνοθεσία: Τομ Χούπερ
Παίζουν: Έντι Ρέντμειν, Αλίσια Βικάντερ, Μπεν Γουίσο, Έιμπερ Χέρντι

Στην Κοπεγχάγη του 1920 ζει ένα ζευγάρι ζωγράφων, ο Άιναρ Βέγκενερ, ένας ζωγράφος τοπίων και η σύζυγός του, Γκέρντα Βέγκενερ που ειδικεύεται στα πορτραίτα. Για χάρη της Γκέρντα ποζάρει με γυναικεία αξεσουάρ για την ολοκλήρωση ενός πίνακα. Και αυτόν θα τον φέρει πιο κοντά στην αληθινή του ύπαρξη και θα τον μεταμορφώσει εσωτερικά και εξωτερικά. Ως γυναίκα ονόματι Λίλυ θα ποζάρει πολλές φορές για τη σύζυγό του, η καριέρα της οποίας θα απογειωθεί. Ο Άιναρ, όμως, δεν μπορεί πλέον να ξεχωρίσει την Τέχνη από την πραγματικότητα, τον προσωρινό ρόλο από τη ρουτίνα, μπερδεύεται, διχάζεται. Στο τέλος, θα είναι ο πρώτος διεμφυλικός που προχώρησε σε μια επικίνδυνη για την εποχή εγχείριση αλλαγής φύλου.
Με δυο υποψηφιότητες για Όσκαρ, η ταινία αυτή πειραματίζεται με τη διακύμανση των συναισθημάτων και την ψυχογράφηση των δυο πρωταγωνιστών: Ένας άνδρας που στο τέλος αποκαλύπτει πως είναι μια γυναίκα μέσα σε ένα λάθος σώμα και μια γυναίκα που συνειδητοποιεί την ιδιαιτερότητα του άντρα της, νιώθει ενοχές και ευθύνη για την αλλαγή του αλλά γενναία αποφασίζει να μείνει ως το τέλος μαζί του πιστή σύντροφος, φίλη, στηρίζοντάς τον και βοηθώντας τον. Η σκηνοθετική ματιά του Τομ Χούπερ αποδεικνύεται αδιαμφισβήτητα έξυπνη, αφού εκμεταλλεύεται την επαγγελματική ιδιότητα του ζευγαριού στην ταινία και τα πλάνα του θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής. Όταν η κάμερα στρέφεται στον Άιναρ, τα πλάνα θυμίζουν τοπία, ενώ όταν δίνεται προσοχή στην Γκέρντα, τότε έχουμε προσωπογραφίες εν’ κινήσει επικεντρωμένες στις εκφράσεις του προσώπου.

Σωτηρία με λένε

Σενάριο: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χατζηβασιλείου

Παίζουν: Έφη Σταμούλη, Ειρήνη Μουρελάτου
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών

Η ανθρώπινη φύση είναι περίεργη και σε όλους μας αρέσει να ακούμε ιστορίες, λατρεύουμε την εξιστόρηση γεγονότων της ζωής ενός ανθρώπου ειδικά της Σωτηρίας Μπέλλου. Η τραγουδίστρια 18 μήνες στο νοσοκομείο περιμένει να εγχειριστεί. Δε φοβάται το θάνατο, δεν το λογαριάζει. Την πληγώνει βαθύτατα που θα χάσει τη φωνή της, το σήμα κατατεθέν της, το μέσο που έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Παραμονή της εγχείρισής της αφηγείται διασκορπισμένα περιστατικά της πολυπαθούς ζωής της συνειρμικά. Θέλει να προλάβει να πει τα πάντα, πριν τη νικήσει ο καρκίνος. Η νοσοκόμα είναι στο πλευρό της, την παρηγορεί, την ακούει, τη βοηθά, τη φροντίζει, της συμπαραστέκεται μέχρι το τέλος.
Η αναδρομή στο παρελθόν σε πολλά σημεία είναι επίπονη και οδυνηρή. Για τη νεότερη γενιά που απλά γνώριζε τα τραγούδια της και τη χαρακτηριστική φωνή της, την είχαμε στο νου μας ως μια συντηρητική φιγούρα. Δεν γκρεμίζεται, όμως, από το βάθρο που την είχαμε, απλά συνειδητοποιούμε πως είναι ένας άνθρωπος με επιθυμίες, πάθη, αποφασιστικότητα και με θάρρος να διεκδικήσει, όσα θέλει ακόμη και αν χρησιμοποιεί μη επιτρεπτά μέσα για την εποχή εκείνη. Με κυνισμό, χιούμορ, οργή, θυμό, συγκίνηση κοινοποιεί τη ζωή της, τσαλακώνεται, ξεσπά, λυγίζει. Οι ερμηνείες είναι παραστατικές, αληθινές σε σημείο που ανατριχιάζεις. Ο θεατής μετέχει στις εξάρσεις και τις συναισθηματικές μεταπτώσεις της πρωταγωνίστριας που επί σκηνής καταθέτει την ψυχή της σε ένα ρόλο ζωής.


                                              γράφει η Νικολέττα, Φιλόλογος

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

ΜΑΚΜΠΕΘ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Σκηνοθέτης: Αναστασία Ρέβη

«Εδώ που είμαστε τα ανθρώπινα χαμόγελα κρύβουν στιλέτα!»




ΜΑΚΜΠΕΘ,ένας άντρας με αλλόκοτο όνομα,είναι ένας γενναίος στρατηγός και ξάδερφος του βασιλιά της Σκωτίας Ντανκάν.Από τρεις μάγισσες πληροφορείται πως θα γίνει ο επόμενος άρχοντας του Κόντορ και βασιλιάς.Ο καλός βασιλιάς Ντανκάν πράγματι τον χρήζει άρχοντα του Κόντορ και ο πρωταγωνιστής σκέφτεται τον τρόπο με τον οποίο ο δεύτερος χρησμός θα πραγματοποιηθεί.Για να φορέσει το δελεαστικό στέμμα,θα χάσει σταδιακά την ηθική του ταυτότητα.Η δολοφονία του βασιλιά είναι ο γρηγορότερος δρόμος και με την ώθηση της φιλόδοξης και σκοτεινής λαίδης ο Μάκμπεθ θα δολοφονήσει το βασιλιά στον ύπνο του.Ο ίδιος τώρα βασιλιάς πια δε θα μπορέσει να ξανακοιμηθεί ποτέ.Στην αρχή αισθάνεται ενοχές,στη συνέχεια οι φόβοι του ζωντανεύουν αποκλειστικά στα δικά του μάτια.Ο ένας φόνος οδηγεί στον επόμενο και αργά – αργά διαρρηγνύεται η ψυχή του,καταρρέει η συνείδησή του.Η βασίλισσα χάνει τα λογικά της και στο τέλος πεθαίνει.Στην τελευταία πράξη το στέμμα της Σκωτίας περνάει στα χέρια των κυνηγημένων διαδόχων του βασιλιά Ντανκάν.
Στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών του ΚΒΘΕ «ζωντανεύει» στα μάτια των θεατών το κλασικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.Σε ένα γοτθικό σκηνικό με αποχρώσεις κέλτικης μουσικής,ένας θίασος ηθοποιών με όμορφα κοστούμια και ρεαλιστικές ερμηνείες μας ταξιδεύουν στην εποχή της μπαρόκ τραγωδίας του έργου.Οι διάλογοι και οι μονόλογοι έχουν αποδοθεί πιστά μεταφραστικά,ενώ σε αρκετά σημεία έχουμε αυτούσιους αγγλικούς λυρικούς στίχους.Οι ερμηνείες λειτουργούν ως όχημα ψυχικών διαθέσεων των ηρώων,όπου κλιμακώνονται διαδοχικά:ο Μάκμπεθ από γενναίος και καλός πολεμιστής μεταμορφώνεται σε δολοφόνο με τύψεις και συναίσθηση του εγκλήματος,ενώ στο τέλος δε μετανιώνει για τα εγκλήματά του και ως στυγερός δολοφόνος χάνει τη μάχη με τη μοίρα.Αντίθετα,η ψυχική κατάσταση της λαίδης Μάκμπεθ παρουσιάζει φθίνουσα πορεία.Στην πρώτη πράξη ωθεί το σύζυγό της στο αποτρόπαιο έγκλημα.Στη συνέχεια ως βασίλισσα τρομάζει με τις ηθικές εξάρσεις του βασιλιά και προσπαθεί να ανακουφίσει την ψυχή του,ενώ στο τέλος συνειδητοποιεί τα εγκλήματά τους,παραλογίζεται,δεν μπορεί να βγάλει το κόκκινο αίμα από τα χέρια της και πεθαίνει.
Είναι ευχάριστο που η σκηνοθέτης σέβεται,υπηρετεί και ακολουθεί πιστά το κείμενο χωρίς να προσθέσει μεταμοντέρνες πινελιές ούτε στο σενάριο ούτε στα σκηνικά!Η παράσταση ξεκίνησε 15/1/2016 και μπορείτε να την απολαύσετε οικονομικότερα κάθε Τετάρτη και Πέμπτη με Γενική Είσοδο 5 ευρώ!

                                                                        γράφει η Νικολέττα,Φιλόλογος


                                                                  

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Οσκαρικές ταινίες

Φέτος το χειμώνα στις κινηματογραφικές αίθουσες προβλήθηκαν επιτυχημένες ταινίες που σάρωσαν τα βραβεία!Σε προηγούμενο άρθρο έγινε η παρουσίαση και η κριτική του Birdman και τώρα ακολουθούν οι υπόλοιπες:

Whiplash – Χωρίς μέτρο(Δραματική)
Ως πού μπορεί να φτάσει ο Άντριου,ένας φιλόδοξος ντράμερ,για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του;Είναι αρκετές οι θυσίες του;Ο πρωταγωνιστής είναι φοιτητής σε ένα απαιτητικό μουσικό σχολείο.Καθηγητής του ο Τέρενς Φλέτσερ,ένας τελειομανής και απίστευτα απαιτητικός Εκπαιδευτικός που σπρώχνει το μικρό στα όριά του χρησιμοποιώντας και αντιπαιδαγωγικές μεθόδους!Άραγε θα αποτελέσει Μαικήνα του νεαρού Άντριου ή είναι τροχοπέδη στο δρόμο προς την επιτυχία;
Σκηνοθεσία:Ντάμιεν Σαζέλ
Παίζουν:Μάιλς Τέλερ,Τζέι Κέι Σίμονς,Πόλ Ράιζερ
Όσκαρ:Β’ Ανδρικού ρόλου,Μοντάζ,Ηχητικό Μιξάζ
Χρυσή σφαίρα:Β’ Ανδρικού ρόλου
Βραβείο στο Σάντανς:εκρηκτικό,μουσικό,κινηματογραφικό σόλο

Imitation Game – Το παιχνίδι της μίμησης(Δραματική)
Ο Άλαν Τούρινγκ,ένας ιδιοφυής,επηρμένος,εσωστρεφής,ακοινώνητος,γεμάτος εμμονές καθηγητής Μαθηματικών με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καλείται να πάρει μέρος σε μια ομάδα Βρετανών επιστημόνων που προσπαθούν με άκρα μυστικότητα να σπάσουν το γερμανικό κώδικα επικοινωνιών.Μετά από παρέμβαση του ήρωα στον Τσόρτσιλ γίνεται επικεφαλής της ομάδας με στόχο να δουλέψει ανενόχλητος παρόλη τη γενική δυσαρέσκεια.Πιεσμένος πρέπει να δείξει την αποτελεσματικότητα της μεθόδου του και της μηχανής αποκωδικοποίησής του.Θα καταφέρει να σπάσει τους κώδικες,να μάθει τα μυστικά των Γερμανών και να προσφέρει τη νίκη στους Συμμάχους;
Σκηνοθεσία:Μόρτεν Τίλντουμ
Παίζουν:Μπένεντικτ  Κάμπερμπατς,Κίρα Νάιτλι,Μάθιου Γκούντ,Τσαρλς Ντανς,Μάρκ Στρόνγκ
Όσκαρ:Διασκευής Σεναρίου

Gone Girl – Το κορίτσι που εξαφανίστηκε(Θρίλερ)
Η Έιμυ,η σύζυγος του Νικ Νταν εξαφανίζεται μυστηριωδώς.Μετά από μια σειρά αλληλένδετων γεγονότων ο σύζυγός της βρίσκεται βασικός ύποπτος για το φόνο της Έιμυ.Είναι πράγματι υπαίτιος για την εξαφάνιση της συζύγου του ή απλά έπεσε θύμα ενός σατανικού και με χειρουργική ακρίβεια καλοστημένου σχεδίου;
Σκηνοθεσία:Ντέιβιντ Φίντσερ
Παίζουν:Μπεν Άφλεκ,Ρόζαμουντ Πάικ,Νικ Πάτρικ Χάρις,Κάρι Κούν





The Grand Budapest Hotel -Ξενοδοχείο Grand Budapest(Κωμωδία)
Ο κύριος Μουσταφά αφηγείται του σε ένα νεαρό συγγραφέα,την ιστορία του Grand Budapest Hotel,ενός πολυτελούς ξενοδοχείου από τότε που δούλευε εκεί ως bell boy μέχρι σήμερα που είναι ο ιδιοκτήτης του.Πίσω από τους τοίχους κρύβεται η ιστορία,μυστήριο και πολλές αστείες στιγμές που εξηγούν την τωρινή παρακμή του καταλύματος.
Σκηνοθεσία:Γουές Άντερσον
Παίζουν:Ρέιφ Φάινς,Μάρει Άμπραχαμ,Τζουντ Λο,Τίλντα Σουίντον,Τόνι Ρεβολόρι


                                                   γράφει η Νικολέττα,φοιτήτρια Φιλολογίας